Openbare en bijzondere scholen.

Nederlandse scholen kunnen openbaar of bijzonder zijn. Beide krijgen geld van de overheid. Openbare scholen zijn toegankelijk voor iedere leerling en bijzondere scholen geven les vanuit een godsdienstige of levensbeschouwelijke overtuiging.

Uniek stelsel

Het Nederlandse onderwijsstelsel is uniek in de wereld. De overheid betaalt zowel het openbare als het bijzondere onderwijs (artikel 23 van de Grondwet). Bijzondere basisscholen krijgen evenveel geld als openbare basisscholen. Ook het openbaar en bijzonder voortgezet onderwijs ontvangt geld van de overheid. Voorwaarde waarop de overheid scholen bekostigt is dat zij voldoen aan voorwaarden als bijvoorbeeld voldoende leerlingen, voldoende kwaliteit en lesuren.

Openbare scholen

Openbare basisscholen zijn voor elk kind toegankelijk. Een openbare school staat open voor kinderen van iedere godsdienst of levensovertuiging. Meestal worden deze scholen bestuurd door een stichting.

Bijzondere scholen

Een bijzondere school wordt bestuurd door een vereniging- of stichtingsbestuur. Meestal zitten ouders zelf in het bestuur van zo’n school. Er zijn allerlei soorten bijzondere scholen:

• Confessioneel bijzondere scholen zijn rooms-katholieke, protestants-christelijke, joods of islamitisch. Zij werken vanuit een godsdienst en wereldbeschouwing en combineren dit eventueel met een bepaalde opvoed- en onderwijsmethode (bijvoorbeeld Montessori of Jenaplan).
• Op algemene bijzondere scholen is het onderwijs gebaseerd op een pedagogisch uitgangspunt over onderwijs of opvoeding. Er zijn bijvoorbeeld Montessorischolen, Daltonscholen en Jenaplanscholen. Deze scholen kunnen openbare scholen zijn, maar ook bijzondere scholen.
• Vrije scholen combineren een eigen antroposofische mensvisie met een opvoedmethode.
• Bijzondere scholen mogen leerlingen of docenten weigeren, als deze het niet eens zijn met de godsdienstige of levensbeschouwelijke richting van de school.