Susanne: ‘Mijn eigen trauma kwam weer naar boven’.

Susanne: ‘Mijn eigen trauma kwam weer naar boven’.

Susanne is moeder van drie kids en werd vroeger veel gepest. Toen ze een basisschool uit moest zoeken voor haar eigen kinderen, stak dat jeugdtrauma meteen weer de kop op. 'Het verbaast me dat we na al die jaren en na al die kennis nog stééds te maken hebben met pesten. Het moet een keer klaar zijn', vertelt ze.

Bijna haar hele basisschooltijd is Susanne buitengesloten, vernederd en uitgelachen. En geloof het of niet: haar leraar uit groep 4 gaf het startschot. ‘Vanaf dag één botste ik met hem. Hij was inconsequent en zijn verhalen klopte niet. Ik was gewend dat als mijn ouders iets zeiden wat niet klopte, dat ik daartegenin mocht gaan. Dus dat ik deed ik ook bij hem.’

Het dieptepunt was haar verjaardag, vertelt Susanne. ‘Ik had veel tijd en moeite gestopt in mijn traktatie en ik kwam binnen in een nieuwe jurk, gemaakt door mijn oma. De leraar zei meteen wat voor stomme jurk ik aan had. Ook hadden mijn klasgenoten niet zoveel zin om te zingen, dus hoefde dat niet van de leraar.’ Er werd niet bepaald stilgestaan bij haar verjaardag terwijl dat bij de andere kinderen wel gebeurde. En dat is als 7-jarig kind heel vervelend. ‘Op dat moment geef je als leraar echt het startschot voor pestgedrag aan de klas.’

Multiculturele omgeving

Net zoals vele andere gepeste kinderen werd Susanne gepest omdat ze ´anders´ was dan de rest. Ze woonde in een klein boerendorp waar haar ouders niet vandaan kwamen. ‘Het leek wel alsof ze bang waren voor alles wat buiten hun bubbel zat. Ik werd al buitengesloten voordat ze me kenden.’

Susanne wist één ding zeker: haar kinderen zouden niet in zo’n verschrikkelijke bubbel opgroeien. ‘Daarom ben ik in de Bijlmer gaan wonen. Zo leren ze hoe de wereld echt in elkaar zit. Het laat ze zien dat er niet één persoon anders is, maar dat iedereen dat is. En dat is goed.’

Op zoek naar de juiste school

Omdat het pesten bij Susanne door een leraar is begonnen, vond ze het belangrijk om goed op de sfeer te letten bij het uitzoeken van een basisschool voor haar kinderen. ‘Tijdens een rondleiding voor een school was het de directrice zelf die mij een ongemakkelijk gevoel gaf. Ze behandelde mij anders dan de rest van de ouders, alleen maar omdat ik een ander postcodegebied had.’

‘Het voelde meteen weer als pesten. En als ik al zo’n gevoel kreeg bij alleen maar een rondleiding, wil ik niet weten wat voor een gevoel mijn kinderen zouden kunnen krijgen tijdens hun hele basisschool tijd. No way dat zij daar naar school zouden gaan.’

Uiteindelijk heeft Susanne een geschikte basisschool gevonden voor haar kinderen. ‘De basisschool waar ze nu naartoe gaan bevalt nog beter dan ik me ooit had kunnen bedenken. De directrice van deze school is heel bevlogen en heeft een duidelijke, rechtvaardige en heldere visie. Precies waar we naar op zoek waren.’