Ouders over schoolkeuze: ‘Wat een doolhof!’.

Ouders over schoolkeuze: ‘Wat een doolhof!’.

Onlangs bezocht ik de ouderkamer van een Utrechtse basisschool. De coördinator had me uitgenodigd om ouders uit te leggen wat er allemaal speelt bij het schooladvies en de schoolkeuze voor voortgezet onderwijs. Hun kinderen zitten in groep 6 en 7 en zijn al bezig zich te oriënteren op hun schoolkeuze na groep 8. Wat zeggen ouders over het schooladvies? Ik deel graag een aantal opvallende zaken.

‘Wat een doolhof!’

‘Ik weet niet waar ik moet beginnen!’, ‘Hoe moet ik uit al die verschillende scholen een school kiezen die bij mijn kind past?’ Uit de reacties wordt direct duidelijk dat het voor deze ouders belangrijk en tegelijkertijd lastig is een passende vervolgschool voor hun kind te vinden. Informatie is moeilijk te vinden. Het zou erg helpen als de school daarvan een handig overzicht zou maken. Twee moeders van wie de kinderen al nagenoeg zeker een vwo-advies zullen krijgen, geven duidelijk aan dat ze een school kiezen toch heel lastig vinden. De ene school geeft 15 minuten instructie en laat kinderen daarna zelfstandig werken in de klas. Het is lastig om te bepalen wat bij je kind past.

Wat telt mee bij het schooladvies?

De moeders willen graag weten welke zaken meewegen in het schooladvies. De leerkracht van groep 8 maakt in overleg met collega’s het schooladvies. Prestaties, resultaten, inzet en doorzettingsvermogen zijn onderdeel van het uiteindelijke advies. ‘Dus ook de tijd in groep 6 waarin er veel verschillende leerkrachten voor de groep stonden, telt mee?,’ vraagt een moeder verbaasd. Haar kind had daar veel last van en presteerde toen duidelijk slechter. ‘Als ze dat nu eens in de schoolgids zouden zetten,’ verzucht een moeder, ‘dan weten we tenminste waar we aan toe zijn.’ Een andere ouder heeft al vaker te horen gekregen dat haar zoon weinig interesse toont. ‘Mijn zoon is wel geïnteresseerd, hij is alleen een kind dat niet veel praat of vertelt. Maar juist wel veel interesse heeft, thuis vertelt hij veel over wat hij op school leert en wil graag meer weten.’

‘Wat heb ik aan een heroverweging?’

Als een leerling op de eindtoets hoger scoort dan het eerder gegeven advies, dan moet de basisschool heroverwegen. Eigenlijk niets anders dan met de uitslag van de eindtoets ernaast nog eens serieus naar de gegevens van de leerling kijken om te zien of er een hoger advies mogelijk is. Ouders reageren verschillend, verbaasd als in ‘wat heb ik eraan als het alleen maar opnieuw bekijken is en geen verplichting om het aan te passen.’ Ook zijn er ouders die het als een kans zien om toch weer met de school in gesprek te gaan.

Begin met een stip op de horizon

Als er een ding belangrijk is bij het schooladvies en de schoolkeuze, is het wel dat ouders en hun kind de gelegenheid krijgen om te vertellen wat hun eigen verwachtingen over de vervolgopleiding zijn. Begin met een stip op de horizon: waar wil je naar toe, wat is daarvoor nodig en wie kan daarbij helpen?

Geen druk, wel betrokken

Op de bijeenkomst was wel weer duidelijk hoe betrokken ouders zijn bij de schoolkeuze voor voortgezet onderwijs voor hun kind. Ze zijn op zoek naar goede informatie en willen in goed overleg met de school uitkomen op een schooladvies dat recht doet aan de kwaliteiten van hun kind. Ik spoor de ouders aan om vooral in gesprek te blijven en hun verhaal te vertellen. Dat is prima, dat is betrokken, en volkomen terecht! Als scholen ouders op deze manier betrekken, dan hoeft het niet meer te gaan over druk van ouders, maar over betrokkenheid van ouders, da’s een heel andere insteek!