Monique: ‘Het contact tussen docent, ouder en kind is enorm belangrijk’.

Monique: ‘Het contact tussen docent, ouder en kind is enorm belangrijk’.

Als ouder wil je dat je kind een fijne en goede schooltijd beleeft. Dat ze plezier hebben, maar ook zichzelf ontwikkelen. En wanneer dat ontwikkelen langzamer gaat dan ‘normaal’, dan hoop je dat de school daar rekening mee houdt. Maar dat is helaas niet altijd het geval, zo blijkt bij de kinderen van Monique.

Contact met school

Het contact tussen docent, ouder en kind is wat Monique betreft enorm belangrijk. ´Het kan de schooltijd en de ontwikkeling van je kind maken of breken. Daarnaast wil je als ouder, ongeacht wat er speelt, serieus genomen worden. En je niet bezwaard voelen als je ‘weer’ met iets komt. Dat is bij ons tijdens de basisschooltijd van onze kinderen helaas wel het geval geweest.´

Extra ondersteuning

Zodra je erachter komt dat jouw kind misschien iets meer begeleiding nodig heeft op bepaalde vlakken, wil je natuurlijk dat de school dit zo goed mogelijk regelt. ‘We moesten heel veel zelf uitzoeken en zelf met dingen komen. Er kwam niet heel veel vanuit de school. Zo heb ik veel naar Balans Digitaal gebeld en ben ik bij Ouders & Onderwijs terechtgekomen. Door onder andere de artikelen op de website te lezen, kwam ik erachter waar mijn kind recht op heeft. En wat ik als ouder van een school mag verwachten als mijn kind extra ondersteuning nodig heeft.’

Speciaal onderwijs

Ondanks de opgedane informatie, hebben Monique en haar partner ervoor gekozen hun kind naar het speciaal onderwijs te sturen. ‘Toen we dit besluit hadden genomen, hadden we verwacht dat er deuren voor ons open zouden gaan. Maar dat viel achteraf gezien nog best wel tegen. Zo moesten we bijvoorbeeld zelf ClaroRead aanschaffen, een hulpmiddel dat studenten met dyslexie helpt bij het lezen, schrijven en begrijpen van teksten. De school wilde onze zoon wel voorlezen, maar richting de zelfstandigheid en een stukje eigenwaarde van ons kind vonden wij dat niet de juiste oplossing. Dus dat zijn dan hulpmiddelen die ze niet kunnen aanbieden terwijl het wel speciaal onderwijs is. Wat mogen we verwachten van het (speciaal) onderwijs? En wat mogen we verwachten van leraren?’

Aan de bel trekken

Genoeg vragen die er in je hoofd spoken op zo’n moment. Wat je dan het beste kunt doen volgens Monique? ‘Gewoon aan de bel blijven trekken. Het vraagt misschien wat energie, maar alleen zo krijg je wat je wilt  voor je kinderen. Ook als bijvoorbeeld jouw kind de overstap maakt naar het voortgezet onderwijs, ga dan in gesprek met school en kijk wat zij allemaal kunnen betekenen. Zorg ervoor dat je zelf in ieder geval genoeg voorbereid bent en weet waar je recht op hebt.’

Ontplooien van vaardigheden

Ondanks de stroeve start van een aantal jaren geleden, gaat het nu met alle drie haar kinderen goed. ‘Voor ons blijven onze kinderen zichzelf, ongeacht welke stempel ze hebben. Nu we alweer een tijd verder zijn, kijken we er ook anders tegenaan. Wij zaten er toentertijd bijvoorbeeld aan te denken om onze oudste aan te melden voor Agora-onderwijs. Nu is hij heel blij dat we die keuze niet hebben gemaakt. Als hij daarheen was gegaan, had hij waarschijnlijk geen muziekles gehad en was zijn passie voor het maken van muziek niet gaan opbloeien. Nu haalt hij daar zoveel energie uit dat hij zelfs zijn eigen muziek gaat uitbrengen. School bestaat niet alleen uit kennis opdoen, het gaat om het ontplooien van je vaardigheden.’

Monique is niet de enige die vragen heeft over de ondersteuning aan haar kinderen op school. Bijna de helft van de ouders geeft aan ontevreden te zijn over de ondersteuning die hun kind ontvangt op school. Dat blijkt uit De Staat van de Ouder 2023, ons jaarlijks onderzoek naar wat ouders van het onderwijs vinden.